Να είστε εραστές, κι όχι ζευγάρι
Να είστε εραστές, κι όχι ζευγάρι. Ζευγάρι είναι οι κάλτσες, τα παπούτσια, τα οποία δεν μπορούν να υπάρξουν το ένα χωρίς το άλλο. Χαλάνε, φθείρονται, τρυπάνε. Είναι αρκετή μια γρατζουνιά, μια τρυπούλα, μια μικρή φθορά στο ένα μέλος του ζευγαριού και το ζευγάρι χάλασε, έσπασε…
Ζευγάρι σημαίνει πως δεν μπορείς να υπάρξεις χωρίς το άλλο μέλος. Σημαίνει πως μπορείς ανά πάσα στιγμή να μείνεις μόνος, άχρηστος (με την έννοια της χρήσης), παρατημένος, γιατί απλά το άλλο μισό «αποφάσισε» να φθαρεί. Γιατί ως μονάδα δεν θα μπορείς να υπάρξεις, δεν θα έχεις χρησιμότητα.
Να είστε εραστές… Να θέλετε να δώσετε με πάθος στον άλλο, αλλά και ό,τι πάρετε να είναι με πάθος. Να ερωτεύεστε κάθε μέρα, κάθε στιγμή. Να μην έχετε ανάγκη ο ένας τον άλλο. Κάθε συνάντηση να είναι συνάντηση προσφοράς κι όχι ζήτησης. Γιατί είναι πραγματική απόλαυση όταν θέλουν κι οι δύο να δώσουν με πάθος.
Να είστε εραστές της στιγμής, κι όχι του «πάντα». Γιατί το «πάντα» υπόσχεται, δεσμεύει, πιέζει. Η στιγμή κρατάει, όσο την κρατάμε. Κι αν ξέρουμε ότι ίσως δεν κρατήσει για πάντα θα μπορέσουμε να την απολαύσουμε. Γιατί η στιγμή ίσως να μην έχει αύριο, δεν σηκώνει αναβολή.
Κι ίσως, ζώντας τις στιγμές, να έλθει και το «για πάντα». Κι αν δεν έρθει το «για πάντα», θα έχεις μια υπέροχη στιγμή για να θυμάσαι…
Να μην ξεχνάτε να είστε εραστές… με τους ανθρώπους, με τη δουλειά, με τις στιγμές, με τη ζωή…
Πάμπος Ευσταθίου
Ψυχολόγος – Συστημικός Ψυχοθεραπευτής